De maand juli
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Rianne
08 Augustus 2008 | Griekenland, Athene
Kalimera!
Blond als ik ben heb ik dit bericht al 1,5 week geleden geschreven maar gewoonweg vergeten erop te zetten. Terwijl ik er heilig van overtuigd was het bericht allang geplaatst te hebben...Bedankt Henriette anders had het nog heel lang geduurd haha :$
Deze heerlijke zomermaand zat weer eens vol met allemaal verassingen...
Het weer doet in ieder geval nog steeds goed zijn best en ik ben helemaal gewend aan deze heerlijke tempraturen...Het is zelf zo erg dat ik laatst gewoon kippenvel had ’s avonds terwijl het nog 25ºC was haha erg hè! Dat gaat wat worden als ik straks terug kom en het in Nederland winter begint te worden...Mja dat duurt nog even.
De eerste week van Juli hebben Lianne en ik heel hard gewerkt omdat we wisten dat er allemaal leuke bezoekjes op de planning stonden. Lianne’s moeder en haar tante kwamen 10 juli voor 8 daagjes en daarop aansluitend Daantje, Ruud, Luuk en Yasin. En omdat het echte hoogseizoen volop bezig is vonden we het slim om al het werk wat van te voren gedaan kon worden ook alvast te doen. Dus we hebben een aantal middagen boekjes gevouwen en zoveel mogelijk geschreven. Echt eentonig werk is dat. Flyers vouwen tot dat je hele stapels hebt, boekjes vouwen nog meer stapels en dan alles bij elkaar pakken en een pakketje van maken. Voortaan als ik een welkomstenvelop ontvang weet ik hoeveel bloed, zweet en tranen erin zitten en ga ik iedere flyer tot het op het laatste woord toe lezen haha
En toen was het dan eindelijk 10 juli en gingen we Li’s bezoek van het vliegveld halen! ’s Middags zijn we meteen gaan lunchen met zijn 4tjes om lekker bij te kletsen. Eigelijk hebben we de hele week iedere dag leuke dingen gedaan of een hapje gegeten ergens echt gezellig! Tot dat het dinsdag werd. Maandag avond hadden we lekker een rosétje gedronken en rond 3 uur naar bedje gegaan want we zijn dinsdag altijd vrij. En toen werd ik om 06.30 wakker geschud. HUH?! Beweegt mijn bed nu of draait mijn hoofd gewoon..? Nee het is toch echt het bed wat beweegt :s Nog steeds niet helemaal bewust van wat er gebeurde ben ik naar de wc gegaan en mijn bedje weer ingekropen. Tot ik om 06.50 werd gebeld! (Wat nu weer?! :@ laat me gewoon lekker slapen het is mijn vrije ochtend waarom belt er iemand zo vroeg?!!!! #$%@#&*%#*) Toen kreeg ik een vrouw aan de telefoon of de excursie wel doorging en of de bus hun later op kon halen want ze zouden om 07.40 opgehaald worden voor hun excursie en ze hadden nog niet ontbeten. Nee mevrouw de excursie gaat gewoon door, ja er was een aardbeving, nee het is niet gevaarlijk om op excursie te gaan enz enz...Oké dan overleg ik hier even..Nee we willen toch niet mee. Oké wat u wilt. Dus ik naar kantoor bellen dat ze niet mee gingen en de status van alles gevraagd. En verzekerd dat er geen gevaar was en de excursies veilig door konden gaan. Mooi!!! Kan ik weer heerlijk mijn nestje inkruipen. FOUT! Nog geen 10 minuten later werd ik weer gebeld en weer en weer en weer... Nou je raad het al ik heb geen oog meer dichtgedaan en tot 17.00uur met allemaal mensen aan de telefoon gehangen die de excursie af hadden gezegd of gemist en hun geld terug willen enz enz...Ondertussen was Lianne met haar moeder en tante op pad gegaan maar ook zij werd steeds gebeld. Ik heb zoveel mogelijk telefoontjes over genomen maar het was wel super balen want dan loop je toch niet echt ontspannen rond. Om 17.00uur vond ik het genoeg en ik heb ik tegen iedereen gezegd dat ik er morgen op terug kwam. Dus tot zo ver mijn lekkere vrije dag. s’ avonds zijn we gezellig met zijn 4e uit gaan eten in een restaurant tussen Faliraki en Kolymbia in. Heel leuk! Is een restaurant die boven op een heuvel ligt en vanuit daar heb je een mooi uitzicht over de zee. Eerst vroegen ze of we gereserveerd hadden want dat moest omdat er een Griekse avond was die avond. Maar 4 vrouwen die lief lachte kon hij niet weigeren dus we kregen een mooie tafel aan de rand. We hebben echt heerlijk gegeten en genoten van de Griekse avond :) Verder hebben we die week lekker genoten van ons bezoek en heb ik nog wat extra voorbereid voor de week erop want die week kwam mijn ‘grote’ bezoek! :)
Donderdag 17 juli stond ik opgewekt en vrolijk te wachten op mijn leuke bezoek! De hele tijd lopen staren naar de aankomsthal, sta ik net 2 minuten te praten verschijnt Daan ineens achter me :) Was hij gewoon aangekomen zonder dat ik hem gezien had :$ Luuk, Yasin en Ruud hadden zich dood neer laten vallen op een van de bagegebanden. Helemaal gesloopt omdat ze een nacht over hadden geslagen en natuurlijk was het vierdaagse in Nijmegen en ook dat zat nog in hun benen (nja bloedbaan :p) Na lief lachten en seinend dat ze mijn kant op moesten komen lukte het ze om op te staan en mij lief te begroeten :) Ik mag zelf niet in die hal komen anders had ik dat natuurlijk gedaan...
Nadat iedereen zijn koffer had (op 1 gast na) zat iedereen netjes in de bus en heb ik mijn praatje gedaan en ze naar het hotel gezonden. Toen ik terug ging om het rapport op te maken voor de gasten die hun koffer kwijt waren kwamen er ineens allemaal mensen op me af. Wat nu weer?! Was er een vlucht die niet op Karpathos kon landen naar Rhodos gevlogen. En er zaten natuurlijk allemaal gasten op van Sudtours. En die begonnen allemaal vragen aan mij te stellen. Wat ze moesten doen en hoelang en waar ze hier bleven. Maar ik wist natuurlijk van niks dus uitgelegd dat ze rustig moesten blijven wachten en zo veel mogelijk bij elkaar blijven... Heb ik weer. Uiteindelijk werd besloten dat ze naar een hotel op Rhodos werden gebracht tot er meer bekend was. En wij moesten dan maar even langsgaan om te kijken of alles goed ging met die mensen en ze meer informatie geven. Omdat Lianne’s moeder ’s avonds weer ging heb ik aangeboden om het te doen omdat Daantje en de gang er nog wel even waren. Ik dus naar dat hotel zonder enige informatie want er was geen informatie beschikbaar. 1,5 Uur daar geweest tot ik alle 186 gasten van het vliegtuig verteld had dat ik niets wist en dat als er informatie was deze bij de receptie lag. Uiteindelijk vonden alle mensen het super fijn dat ik langs geweest was maar ik voelde mezelf natuurlijk wel een beetje nutteloos en ik had bezoek dus ik was liever bij hun gebleven mja. Daarna ben ik snel terug gegaan en hebben we lekker gezwommen en heb ik hun mijn huisje laten zien.
De rest van de week (10 dagen) ik heb iedere dag de tijd gehad om gezellig bij ze langs te gaan. We zijn een middag naar Filerimos geweest en het strand van Faliraki, een paar keer naar Rhodos stad en op mijn vrije dag had ik een grote auto gekregen van het verhuurbedrijf dus zaten ze wat comfortabeler achterin. Toen zijn we eerst naar de vlindervallei gegaan. En daar was ik zelf ook nog niet geweest nu er allemaal vlinders inzaten. In het begin hadden we echt zoiets van is dit het nu? We zagen nergens vlinders :s Maar toen we verder liepen zagen er eentje op een boom zitten en toen we ze eenmaal herkende en verder de vallei in liepen zat het echt helemaal vol! Echt mooi om te zien en af en toe vlogen er ineens super veel omhoog :) Na een uurtje hadden we het wel gezien en toen zijn we richting Lindos gereden. Onderweg zagen we een grote rookwolk in het binnenland. De dag daarvoor hadden we het er nog over gehad of ze veel brandweer zouden hebben op het eiland omdat het best wel droog is hier. En we bij Filerimos standaard een brandweerwagen staat. De wolk was ver weg en we dachten dat het wel over zou gaan aangezien we besloten hadden dat er veel brandweer was. Dus we hebben de hele dag gezellig in Lindos doorgebracht. Lekker gezwommen in de baai, en pita-giros gegeten. Toen we aan het begin van de avond terug naar de parkeerplaats liepen zagen we dat de rookwolk super groot was en helemaal naar Lindos gewaaid was. Op de terugweg er nog over nagedacht om erheen te rijden om te kijken wat er aan de hand was. Maar aangezien we niet precies wisten waar het was en we allemaal zin hadden in een warme douche zijn we toch maar naar huis gereden. Nadat we allemaal opgefrist waren zijn we in de stad iets gaan eten en nog even de barsteet ingelopen. Daar hoorde ik van iemand dat er een boer aan het stoken was geweest en dat er een groot gebied in de fik was gevlogen...De volgende dag hadden we een e-mail van de baas van ons agentschap over de brand en het was natuurlijk HET gespreksonderwerp. Het zag er naar uit dat de brand woensdag onder controle was, gelukkig! Maar niets bleek minder waar, vanuit Frankrijk en Italië zijn hulptroepen gekomen en ondertussen was de rookwolk vanuit bijna het hele eiland te zien. Blusvliegtuigen vlogen de hele dag over en gelukkig was vrijdag de brand eindelijk uit. Omdat de brand nog zeker 40km van ons verwijderd was hebben wij geen gasten hoeven evacueren. Maar ik vond het toch wel raar om mee te maken. In het appartement van Daan hadden ze tv en de beelden zagen er niet erg prettig uit. Maar er zijn geen gewonden gevallen, gelukkig, maar er is wel een heel groot gebied afgebrand. Echt erg. Vooral omdat dit gebied 20 jaar terug ook afgebrand is en die schade nu voor een heel groot gedeelte hersteld was. Wij hebben een excursie waarbij mensen hun eigen boom mogen planten, en daarna gezellig een hapje gaan eten in een taverna dus we dachten dat we deze excursie als een trein zouden gaan verkopen. Maar niks is minder waar, NIEMAND had interessen hierin. Dat vond ik toch best wel raar, het hele verhaal is op tv geweest en dan zou je toch denken dat mensen het land willen helpen, maar nee.
Ondertussen is al het bezoek weer weg en zijn de natuurrampen weer over. Dus is de rust, zo goed als, teruggekeerd. We merken wel dat het hoogseizoen is, de telefoon rinkelt wat meer maar het valt allemaal wel mee tot nu toe. (AFKLOPPEN!) Wel zitten er soms echt gasten bij waarvan je mond open valt over hoe ze doen en denken. Nu weer zo’n maloot die ons uitmaakt voor van alles en nog wat omdat zijn koffer niet aangekomen is en wij volgens hem niet hard genoeg zoeken. Gelukkig is hij gister aangekomen en zijn we (hopelijk) van hem af. Maar het is gewoon niet normaal hoe sommige mensen reageren. Gewoon agressief en respectloos naar ons. Dan is het soms wel moeilijk om netjes te blijven en wou je dat je iemand een klap in zijn gezicht kon geven. Maar helaas moet je toch maar netjes blijven. Lianne en ik zijn daarin wel een sterk team en als een van ons zich daarom rot voelt dan kunnen we elkaar goed opvangen dus dat is erg fijn! Het samenwerken en vriendinnen zijn gaat echt super goed. Je zou toch verwachten dat als je al 4 maanden zoveel met elkaar omgaat en naast elkaar woont dat je elkaar helemaal zat bent. Maar niets is minder waar. Het is echt super gezellig. En als we eraan denken dat we straks als we terug zijn elkaar niet meer iedere dag zien dan willen we even niet terug :$
Oeps, ik heb al 3 kantjes getypt. Nja verder is er eigelijk niet zoveel nieuws. Ik kan nog van alles vertellen maar ik zou jullie niet te lang meer ophouden. Op 2 appartementen na is alles bezet hier. Dus we hebben heel wat nieuwe buren. Niet allemaal even leuk mja niks aan te doen. We hebben een nieuwe buurman, een of andere Griekse voetbalheld haha. Maar hij spreekt niet zo goed Engels en als hij dat dan probeert praat hij heel hoog echt grappig :) Verder zitten de oude vertrouwde Engelse vader en zijn zoon hier nog, en onze lieve Duitse buren. Zij kan heel lekker koken en af en toe brengt ze ons ook iets, heerlijk!!! Verder lezen ze heel veel en ik neem nu voor hun boeken mee uit hotels zodat ze weer iets te lezen hebben. Als ze het boek dan uit hebben breng ik deze weer netjes terug.
Ons zwembad wordt helaas niet meer schoongemaakt en er zit nu allemaal alge op de bodum Ik ga als ik mijn huur ga betalen even vragen of hij het weer wil reinigen want nu kunnen we niet meer zwemmen. En anders betaal ik gewoon mijn huur niet haha zeg ik heel stoer. Maar jullie kennen mij :p
Nou ga ik echt stoppen.
Heel erg bedankt weer voor al jullie lieve berichtjes! Ik vind het echt leuk om ze iedere keer weer te mogen ontvangen!:)
Liefs en dikke kus vanuit Rhodos!
Blond als ik ben heb ik dit bericht al 1,5 week geleden geschreven maar gewoonweg vergeten erop te zetten. Terwijl ik er heilig van overtuigd was het bericht allang geplaatst te hebben...Bedankt Henriette anders had het nog heel lang geduurd haha :$
Deze heerlijke zomermaand zat weer eens vol met allemaal verassingen...
Het weer doet in ieder geval nog steeds goed zijn best en ik ben helemaal gewend aan deze heerlijke tempraturen...Het is zelf zo erg dat ik laatst gewoon kippenvel had ’s avonds terwijl het nog 25ºC was haha erg hè! Dat gaat wat worden als ik straks terug kom en het in Nederland winter begint te worden...Mja dat duurt nog even.
De eerste week van Juli hebben Lianne en ik heel hard gewerkt omdat we wisten dat er allemaal leuke bezoekjes op de planning stonden. Lianne’s moeder en haar tante kwamen 10 juli voor 8 daagjes en daarop aansluitend Daantje, Ruud, Luuk en Yasin. En omdat het echte hoogseizoen volop bezig is vonden we het slim om al het werk wat van te voren gedaan kon worden ook alvast te doen. Dus we hebben een aantal middagen boekjes gevouwen en zoveel mogelijk geschreven. Echt eentonig werk is dat. Flyers vouwen tot dat je hele stapels hebt, boekjes vouwen nog meer stapels en dan alles bij elkaar pakken en een pakketje van maken. Voortaan als ik een welkomstenvelop ontvang weet ik hoeveel bloed, zweet en tranen erin zitten en ga ik iedere flyer tot het op het laatste woord toe lezen haha
En toen was het dan eindelijk 10 juli en gingen we Li’s bezoek van het vliegveld halen! ’s Middags zijn we meteen gaan lunchen met zijn 4tjes om lekker bij te kletsen. Eigelijk hebben we de hele week iedere dag leuke dingen gedaan of een hapje gegeten ergens echt gezellig! Tot dat het dinsdag werd. Maandag avond hadden we lekker een rosétje gedronken en rond 3 uur naar bedje gegaan want we zijn dinsdag altijd vrij. En toen werd ik om 06.30 wakker geschud. HUH?! Beweegt mijn bed nu of draait mijn hoofd gewoon..? Nee het is toch echt het bed wat beweegt :s Nog steeds niet helemaal bewust van wat er gebeurde ben ik naar de wc gegaan en mijn bedje weer ingekropen. Tot ik om 06.50 werd gebeld! (Wat nu weer?! :@ laat me gewoon lekker slapen het is mijn vrije ochtend waarom belt er iemand zo vroeg?!!!! #$%@#&*%#*) Toen kreeg ik een vrouw aan de telefoon of de excursie wel doorging en of de bus hun later op kon halen want ze zouden om 07.40 opgehaald worden voor hun excursie en ze hadden nog niet ontbeten. Nee mevrouw de excursie gaat gewoon door, ja er was een aardbeving, nee het is niet gevaarlijk om op excursie te gaan enz enz...Oké dan overleg ik hier even..Nee we willen toch niet mee. Oké wat u wilt. Dus ik naar kantoor bellen dat ze niet mee gingen en de status van alles gevraagd. En verzekerd dat er geen gevaar was en de excursies veilig door konden gaan. Mooi!!! Kan ik weer heerlijk mijn nestje inkruipen. FOUT! Nog geen 10 minuten later werd ik weer gebeld en weer en weer en weer... Nou je raad het al ik heb geen oog meer dichtgedaan en tot 17.00uur met allemaal mensen aan de telefoon gehangen die de excursie af hadden gezegd of gemist en hun geld terug willen enz enz...Ondertussen was Lianne met haar moeder en tante op pad gegaan maar ook zij werd steeds gebeld. Ik heb zoveel mogelijk telefoontjes over genomen maar het was wel super balen want dan loop je toch niet echt ontspannen rond. Om 17.00uur vond ik het genoeg en ik heb ik tegen iedereen gezegd dat ik er morgen op terug kwam. Dus tot zo ver mijn lekkere vrije dag. s’ avonds zijn we gezellig met zijn 4e uit gaan eten in een restaurant tussen Faliraki en Kolymbia in. Heel leuk! Is een restaurant die boven op een heuvel ligt en vanuit daar heb je een mooi uitzicht over de zee. Eerst vroegen ze of we gereserveerd hadden want dat moest omdat er een Griekse avond was die avond. Maar 4 vrouwen die lief lachte kon hij niet weigeren dus we kregen een mooie tafel aan de rand. We hebben echt heerlijk gegeten en genoten van de Griekse avond :) Verder hebben we die week lekker genoten van ons bezoek en heb ik nog wat extra voorbereid voor de week erop want die week kwam mijn ‘grote’ bezoek! :)
Donderdag 17 juli stond ik opgewekt en vrolijk te wachten op mijn leuke bezoek! De hele tijd lopen staren naar de aankomsthal, sta ik net 2 minuten te praten verschijnt Daan ineens achter me :) Was hij gewoon aangekomen zonder dat ik hem gezien had :$ Luuk, Yasin en Ruud hadden zich dood neer laten vallen op een van de bagegebanden. Helemaal gesloopt omdat ze een nacht over hadden geslagen en natuurlijk was het vierdaagse in Nijmegen en ook dat zat nog in hun benen (nja bloedbaan :p) Na lief lachten en seinend dat ze mijn kant op moesten komen lukte het ze om op te staan en mij lief te begroeten :) Ik mag zelf niet in die hal komen anders had ik dat natuurlijk gedaan...
Nadat iedereen zijn koffer had (op 1 gast na) zat iedereen netjes in de bus en heb ik mijn praatje gedaan en ze naar het hotel gezonden. Toen ik terug ging om het rapport op te maken voor de gasten die hun koffer kwijt waren kwamen er ineens allemaal mensen op me af. Wat nu weer?! Was er een vlucht die niet op Karpathos kon landen naar Rhodos gevlogen. En er zaten natuurlijk allemaal gasten op van Sudtours. En die begonnen allemaal vragen aan mij te stellen. Wat ze moesten doen en hoelang en waar ze hier bleven. Maar ik wist natuurlijk van niks dus uitgelegd dat ze rustig moesten blijven wachten en zo veel mogelijk bij elkaar blijven... Heb ik weer. Uiteindelijk werd besloten dat ze naar een hotel op Rhodos werden gebracht tot er meer bekend was. En wij moesten dan maar even langsgaan om te kijken of alles goed ging met die mensen en ze meer informatie geven. Omdat Lianne’s moeder ’s avonds weer ging heb ik aangeboden om het te doen omdat Daantje en de gang er nog wel even waren. Ik dus naar dat hotel zonder enige informatie want er was geen informatie beschikbaar. 1,5 Uur daar geweest tot ik alle 186 gasten van het vliegtuig verteld had dat ik niets wist en dat als er informatie was deze bij de receptie lag. Uiteindelijk vonden alle mensen het super fijn dat ik langs geweest was maar ik voelde mezelf natuurlijk wel een beetje nutteloos en ik had bezoek dus ik was liever bij hun gebleven mja. Daarna ben ik snel terug gegaan en hebben we lekker gezwommen en heb ik hun mijn huisje laten zien.
De rest van de week (10 dagen) ik heb iedere dag de tijd gehad om gezellig bij ze langs te gaan. We zijn een middag naar Filerimos geweest en het strand van Faliraki, een paar keer naar Rhodos stad en op mijn vrije dag had ik een grote auto gekregen van het verhuurbedrijf dus zaten ze wat comfortabeler achterin. Toen zijn we eerst naar de vlindervallei gegaan. En daar was ik zelf ook nog niet geweest nu er allemaal vlinders inzaten. In het begin hadden we echt zoiets van is dit het nu? We zagen nergens vlinders :s Maar toen we verder liepen zagen er eentje op een boom zitten en toen we ze eenmaal herkende en verder de vallei in liepen zat het echt helemaal vol! Echt mooi om te zien en af en toe vlogen er ineens super veel omhoog :) Na een uurtje hadden we het wel gezien en toen zijn we richting Lindos gereden. Onderweg zagen we een grote rookwolk in het binnenland. De dag daarvoor hadden we het er nog over gehad of ze veel brandweer zouden hebben op het eiland omdat het best wel droog is hier. En we bij Filerimos standaard een brandweerwagen staat. De wolk was ver weg en we dachten dat het wel over zou gaan aangezien we besloten hadden dat er veel brandweer was. Dus we hebben de hele dag gezellig in Lindos doorgebracht. Lekker gezwommen in de baai, en pita-giros gegeten. Toen we aan het begin van de avond terug naar de parkeerplaats liepen zagen we dat de rookwolk super groot was en helemaal naar Lindos gewaaid was. Op de terugweg er nog over nagedacht om erheen te rijden om te kijken wat er aan de hand was. Maar aangezien we niet precies wisten waar het was en we allemaal zin hadden in een warme douche zijn we toch maar naar huis gereden. Nadat we allemaal opgefrist waren zijn we in de stad iets gaan eten en nog even de barsteet ingelopen. Daar hoorde ik van iemand dat er een boer aan het stoken was geweest en dat er een groot gebied in de fik was gevlogen...De volgende dag hadden we een e-mail van de baas van ons agentschap over de brand en het was natuurlijk HET gespreksonderwerp. Het zag er naar uit dat de brand woensdag onder controle was, gelukkig! Maar niets bleek minder waar, vanuit Frankrijk en Italië zijn hulptroepen gekomen en ondertussen was de rookwolk vanuit bijna het hele eiland te zien. Blusvliegtuigen vlogen de hele dag over en gelukkig was vrijdag de brand eindelijk uit. Omdat de brand nog zeker 40km van ons verwijderd was hebben wij geen gasten hoeven evacueren. Maar ik vond het toch wel raar om mee te maken. In het appartement van Daan hadden ze tv en de beelden zagen er niet erg prettig uit. Maar er zijn geen gewonden gevallen, gelukkig, maar er is wel een heel groot gebied afgebrand. Echt erg. Vooral omdat dit gebied 20 jaar terug ook afgebrand is en die schade nu voor een heel groot gedeelte hersteld was. Wij hebben een excursie waarbij mensen hun eigen boom mogen planten, en daarna gezellig een hapje gaan eten in een taverna dus we dachten dat we deze excursie als een trein zouden gaan verkopen. Maar niks is minder waar, NIEMAND had interessen hierin. Dat vond ik toch best wel raar, het hele verhaal is op tv geweest en dan zou je toch denken dat mensen het land willen helpen, maar nee.
Ondertussen is al het bezoek weer weg en zijn de natuurrampen weer over. Dus is de rust, zo goed als, teruggekeerd. We merken wel dat het hoogseizoen is, de telefoon rinkelt wat meer maar het valt allemaal wel mee tot nu toe. (AFKLOPPEN!) Wel zitten er soms echt gasten bij waarvan je mond open valt over hoe ze doen en denken. Nu weer zo’n maloot die ons uitmaakt voor van alles en nog wat omdat zijn koffer niet aangekomen is en wij volgens hem niet hard genoeg zoeken. Gelukkig is hij gister aangekomen en zijn we (hopelijk) van hem af. Maar het is gewoon niet normaal hoe sommige mensen reageren. Gewoon agressief en respectloos naar ons. Dan is het soms wel moeilijk om netjes te blijven en wou je dat je iemand een klap in zijn gezicht kon geven. Maar helaas moet je toch maar netjes blijven. Lianne en ik zijn daarin wel een sterk team en als een van ons zich daarom rot voelt dan kunnen we elkaar goed opvangen dus dat is erg fijn! Het samenwerken en vriendinnen zijn gaat echt super goed. Je zou toch verwachten dat als je al 4 maanden zoveel met elkaar omgaat en naast elkaar woont dat je elkaar helemaal zat bent. Maar niets is minder waar. Het is echt super gezellig. En als we eraan denken dat we straks als we terug zijn elkaar niet meer iedere dag zien dan willen we even niet terug :$
Oeps, ik heb al 3 kantjes getypt. Nja verder is er eigelijk niet zoveel nieuws. Ik kan nog van alles vertellen maar ik zou jullie niet te lang meer ophouden. Op 2 appartementen na is alles bezet hier. Dus we hebben heel wat nieuwe buren. Niet allemaal even leuk mja niks aan te doen. We hebben een nieuwe buurman, een of andere Griekse voetbalheld haha. Maar hij spreekt niet zo goed Engels en als hij dat dan probeert praat hij heel hoog echt grappig :) Verder zitten de oude vertrouwde Engelse vader en zijn zoon hier nog, en onze lieve Duitse buren. Zij kan heel lekker koken en af en toe brengt ze ons ook iets, heerlijk!!! Verder lezen ze heel veel en ik neem nu voor hun boeken mee uit hotels zodat ze weer iets te lezen hebben. Als ze het boek dan uit hebben breng ik deze weer netjes terug.
Ons zwembad wordt helaas niet meer schoongemaakt en er zit nu allemaal alge op de bodum Ik ga als ik mijn huur ga betalen even vragen of hij het weer wil reinigen want nu kunnen we niet meer zwemmen. En anders betaal ik gewoon mijn huur niet haha zeg ik heel stoer. Maar jullie kennen mij :p
Nou ga ik echt stoppen.
Heel erg bedankt weer voor al jullie lieve berichtjes! Ik vind het echt leuk om ze iedere keer weer te mogen ontvangen!:)
Liefs en dikke kus vanuit Rhodos!
-
08 Augustus 2008 - 12:17
Marian:
Hoi Rianne
Tjonge wat een verhaal als je werken in de toerisme zat bent kun je nog bij een regionaal krantje gaan solliciteren om daar verslagen van Molenhoekdag,zittingsavonden ed tegaan typen.
Ik vond het al vreemd zolang niks van je via deze site tehoren maar nam aan dat je het super druk had.Bij ons is weinig nieuws flinke hagel en onweersbuien maar niet zoals bij jullie van die bijna natuurrampen.Verder kun je merken dat half Holland ergens op vakantie is je kunt fillevrij over de snelwegen het zal me straks weer tegen gaan vallen als ik weer met al die andere stilsta.
Ook in het dorp is het erg rustig je loopt bijna alleen door het winkel centrum.
Heel veel plezier nog en zeg maar tegen Alkionis dat hij echt het bad schoon moet maken jammer als jullie die luxe moeten missen.
dikke kus mam
-
09 Augustus 2008 - 02:20
Henriette:
Hoi Rianne,
Geweldig, je beleefd toch een heleboel volgens mij als je het zo opschrijft. Ik (wij= Daan, Tijs en ik) komen net terug van het feest van Ton (de klok wijst 4.13 uur aan). Erg gezellig. Verder is hier weinig nieuws, maar dat had je moeder al geschreven. Nog een weekje en dat zit mijn vakantie er ook weer op. Helaas... maar ook wel weer leuk om te beginnen. Van de week zijn er 2 kippen dood gegaan, een grote zwarte en een witte. De anderen leggen ook niet zo bar meer, met 2 eieren per dag moeten we tegenwoordig al blij zijn. Maar ja meer als niks.
Gisteren heb ik de raampjes en de kozijnen van de badkamer geschilderd. Nog wat spulletjes kopen en dan is hij echt af.
Het oude huis van opa is helemaal afgebroken en er is nu een grote kale plek. Volgende week of de week er na wordt er gras ingezaaid zodat het weer een beetje netjes kijkt. (Of had ik dit al een keer geschreven, zo ja dan, sorry)
groetjes
-
09 Augustus 2008 - 11:09
Loes:
Hé Rianne,
Leuk om weer eens wat van je te kunnen lezen. Van Daan had ik al wel gehoord dat het nogsteeds goed met je (jullie) gaat! En wat misschien toch wel fijn is, is dat je inmiddels over de helft bent van je verblijf, kun je toch weer aftellen. Ik ben zelf alweer aan het werk en heb gister gewerkt bij de trouwerij van de broer van Marieke. Toch voelt dat anders zo'n partij van de familie zelf. Ik geloof dat iedereen dat wel zo heeft ervaren. Bovendien speelde het weer verschrikkelijk parten, telkens werd de zon afgewisseld met een verschrikkelijke hoosbui, dus dat betekende van buiten naar binnen en dan weer van binnen naar buiten. Kei jammer natuurlijk. Onze eigen vakantie in Tsjechië zit er alweer enige tijd op; Niet zo'n mooi weer, een mooi land, goedkoop uiteten en naar mijn idee teweinig gezien; dat is zo'n beetje de samenvatting daarvan.
Nou zet hem nog op daar en de groetjes.
Loes -
12 Augustus 2008 - 10:08
Marga:
hoi rianne,
even weer een klein berichtje vanuit mook, zulke lange berichtjes zoals jij ze schrijft lukt me echt niet hoor, vooral niet als je niet naar het buitenland bent geweest zoals wij dit jaar, want dan is mook net zo stil als de molenhoek.
des te leuker is het dan om jou gezellige verhalen te lezen uitgezonderd natuurlijk die aardbeving en die branden, ik had jullie mam nog gebeld met de vraag ofdat alles goed was met je, gelukkig was dat het geval en dat jij lekker in je bedje lag en niet wist wat er gaande was, was ook wel weer grappig!
nou lieve schat ik wens je nog heeeeeeel veeeeel werkplezier en ook nog wat vakantieplezier!!!!!
heel veel liefs en dikke kussen van mij -
13 Augustus 2008 - 17:21
Fam. Hubers:
Hallo Rianne,
Wat een spannende avonturen daar op Rhodos.
We hebben het nieuws over de brand gevolgd in Spanje op de enige Belgische-Nederlandse zender daar.
Gelukkig begrepen we al snel van opa dat het voor jou meeviel en dat het in een ander gebied was.
Ik had deze week op mijn werk nog wel een schade claim van een klant die geevacueerd was vanuit Hotel Miraluna (of zoiets).Dat was toch wel een hoop hectisch gedoe en paniek geweest en bij aankomst in het tijdelijke hotel was er ook nog een tas gestolen.
Zij hadden dus niet zo'n fijne herinnering aan Rhodos.
In Spanje was het weer lekker, wel erg warm maar we hebben ook niet veel gedaan. En nu zijn wij alweer aan het werk, Marij doet nog kindervakantiewerk en Chris begint zich nu ook wel te vervelen.
Voor jou schiet het eigenlijk ook al op, je bent al best lang weg. Leuk dat straks Rick en mama nog een weekje komen, daar kun je alvast naar uitkijken toch! Nou groetjes van ons allemaal en tot schrijfs. -
13 Augustus 2008 - 19:46
Marianne Leseman:
Hallo Rianne,
Na jouw relaas van de maand juli kan ik toch niet achterblijven. Ik heb het al eens geprobeerd, maar helaas is mijn hele verhaal in vlammen opgegaan. Voordat ik dan weer de moed bij elkaar schraap, daar gaat een tijdje overheen. Wij zijn inmiddels terug van weggeweest. Eerst twee weken in de Overijsselse vechtstreek. Toen heeft Fanny de caravan gehad voor een week. Daarna mochten wij weer voor twee weken op de Veluwe. Dat viel me eigenlijk best tegen wat de heuvels betreft. Wij fietsen graag maar dan moet het wel leuk blijven. Ik had voor mijn verjaardag een nieuwe fiets gekregen. Uiteraard een electrische. Hij liep gesmeerd. We hebben 650 km. gefiets in die vier weken. Wat een eind he. Toen was Peter aan de beurt. Maar dat zul je wel van Daan gehoord hebben. Die is daar ook een paar dagen geweest. Zij hebben daar twee weken gestaan. Nu staat de caravan weer thuis, te wachten tot wij weer vertrekken. Maar eerst ga ik met mijn schoonzusje een week naar Sneek. Daarna willen Luc en ik nog even naar Zeeland. Even de zee zien en ook om eventueel een plaats te zoeken voor volgend jaar, zodat zowel Fanny als Peter eventueel daar terecht kunnen. Dus kindvriendelijk, dicht bij zee enz enz. Maar zover zijn we nog niet. En maar goed ook, want het is hier pokkenweer. Dan ben ik blij dat we thuis zijn. Dat gaat gauw vervelen in de caravan. Ze praten hier echt over herfstweer. Als dat niet veranderd dan blijven we mooi thuis. Bij jullie zal straks de drukte ook wel voorbij zijn. De kinderen van Fanny zijn al school. Volgende week beginnen ze hier. Maar die van Erik hebben nog drie weken.
We zijn weer even bijgepraat. Ik wens jou nog veel plezier daar. Veel groetjes en tot schrijfs.
-
16 Augustus 2008 - 14:19
Fam Paardekam:
Hoi wij gaan de 21ste naar Rhodos, en hieralvast gelezen hoe het daar is. Grt Kees, Marieke en Anouk
keespaardekam@msn.com -
29 Augustus 2008 - 17:53
Marian:
Hoi Rianne
We zijn nu bij opa hij was al dagen telefonisch niet bereikbaar Dus gingen we kijken of internet het wel deed vandaar dit berichtje uit Groesbeek waar alles ok is.
Groeten Opa Mam em Pap -
07 September 2008 - 22:11
Marianne Leseman:
Hoi Rianne,
Hoe is tie? Wij verwachten het verslag nog van augustus, of heb je het nog druk rond deze tijd? Wat leuk dat je moeder en broer nog een week komen. Je hebt niks te klagen gehad over aanloop. Ik denk nog meer als toen je thuis was.
Gisteren op de verjaardag van Daan geweest. Was druk en gezellig. Wat ideaal dat ze daar beneden zo’n ruimte hebben. Op de derde september zat ik in Sneek. Uiteraard is Luc wel geweest en heb ik een kaart gestuurd via de computer en ook nog eens vanuit Sneek. Hoezo schuldgevoelens?
Het was weer echt gezellig in Sneek, ook al begon het nogal angstig. Niet alleen jullie hadden brand. De eerste de beste dag lagen we op bed en werden we eruit getrommeld omdat het café naast ons in brand stond. Wij gauw aangekleed en de kamer af. Stond alles bij ons al vol rook. Buiten hebben we een uur gestaan. Ik in een dun bloesje, maar heb van iemand een jasje gekregen. We moesten evacueren naar een ander hotel. Het was maar een kippeneindje, maar de politie en brandweer hadden alle zijwegen afgezet, dus moesten we een heel eind omlopen. Dat kon bruintje niet trekken. De baas van het andere hotel kwam op de fiets ons tegemoet, met een auto kwam hij er niet door. Ik mocht achterop. Het was net Turks fruit, Rutger Hauer en ik achterop. Het was een heel sjiek hotel. Ik had natuurlijk de medicijnen niet bij me en ze mochten van brandweer en politie niet meer naar binnen. Maar op het nieuwe adres beloofden ze, als ze niet meer zouden komen vandaag, dat we naar het ziekenhuis zouden gaan. Gelukkig was dat niet nodig, net na middernacht kwamen ze het brengen. De volgende dag mochten wij weer naar ons eigen hotel terug. Dat was zo’n ouderwets hotelletje met een bruin cafeetje. Dus veel meer sfeer. Verder hebben we cafe hoppen gedaan, dat wil zeggen, eindje rijden, terrasje opzoeken, koffie-borrel of/en soepje, dan weer verder. Het was erg leuk. Nu maken we ons weer op voor de volgende vakantie. De 18de gaan we naar Oostkapelle op Walcheren. De computer begint te stotteren. Hoop dat hij het nog even volhoudt. Onze Erik is vrijdag vertrokken naar China om hun geadopteerde dochter op te halen. Allemaal erg spannend. Gailey, de oudste dochter, is met hem mee. Hopelijk gaat het allemaal goed, want ze hebben al heel wat strubbelingen gehad en zijn al anderhalf jaar er mee bezig. We zullen je op de hoogte houden. Nog veel plezier daar en tot schrijfs.
Groetjes Luc en Marianne.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
